doğru mu yazdım başlığı bilmiyorum. ben kendi blogumu kapatalı burayı da ihmal eder oldum. ama bunun sebebini bi sor allasen? sebebi ben büyümeye karar verdim. ol nedenle kendimi, kendime çekidüzen vermeye ikna ettim. nasılım? harikayım biliyorum.
neyse, koca yaz nasıl geçti. ne umduğum kadar kötü (genelde hiç bir planını yapamayan biriyim) ne de hayal ettiğim kadar iyi(yapacaklarımın %80ini yapıp sonra sıkıldım).
işle ilgili bir meselenin %80ini bitirdim. önümüzdeki 5 gün kalan %20sini de bitirip eşşek cennetine göndereceğim meseleyi.
brian greee'in evrenin zarafeti, richard p. feynman'ın 6 kolay parça ve mektupları, stern'in tristram shandy beyefendinin hayatı ve görüşleri, eric berne'in hayat denen oyun ve adı çok uzun ve pop kültür ikonu olduğu için yazmaya gerek görmediğim kadının zaman yolcusunun karısı kitaplarını okudum. bu kitaplardan 3ünü bitirdim, bir tanesinin yarısını, diğerinin 1/3ünü okudum ve bıraktım. yarısına kadar okuduğumu bırakma nedenim, yarısına kadar anlattıklarını anladım ama sonrası birden bire türkçe yazılmış ama asla anlayamadığım bir konuya dönüştü. diğerindeyse içinde bulunduğum yaş itibariyle kitabı okumak için uygun olmadığıma karar verdim. ya gençken okuyacaktım mesela allahın unuttuğu bir yerde ergenliğimi balkonda kitap okuyarak geçirdiğim dönemde, ya da emekliliğimde huysuz bir ihtiyar olarak balkondan gelene geçene leblebi atarken. filhakika, kimsenin fark edemeyeceği bir şeyi de açıkladım yukarıda. ben son 2 senedir, asla ve kata bir ay içinde 6 kitabı elinden geçirip, 1500den fazla sayfayı okumuş değildim. o yüzden bu benim için bir tür geri dönüş, kayıp sevgiliye uzun ve hasret dolu bir sarılma ve en önemlisi ya salla işte geri döndüm diyorum. daha ne diyim.
geri döndüm ve ileri doğru gitmeyi planlıyorum. şimdi size artık mionları ve pionları anlatabilirim. hazır mısınız?
