Temmuz 19, 2010

bildiğiniz şeyler

gençler biliyosunuz hali hazırda kafam bozuk, hatta bi milyon bile denebilir. abuk subuk şeyler düşünmeye başladım. 28 haziranla başlayan hafta, durup dururken ağlamaya başlamalarıma tekabül ediyor. işte o hafta bi ara kimsem yok tadında bir hissiyatla ağlıyordum. bugün ağlamadım çok şükür ağlama niyetim de yok. ama işte ne bilim geçen çarşamba perşembe, sonra cumartesi, sonra cumartesi gecesi pazar sabahı yatarken falan biraz biraz ağladım. şimdi burada bahsedemeyeceğim fakat ailemin bi ferdiyle ilgili bir mevzuyu bile -aslında ağlanır ama ağlanmayabilir de- ağlamalarıma bahane ettim. yaptım bunu. neyse anlatacağım şey bu değil elbette. dedim ya bildiğiniz şeyler işi gücü olan okumasın yazık günah kimsenin vaktini çalmak istemiyorum. heh işte, abuk subuk şeyleri kafama takmaya başladım. yani önceki ağlama sebebim aşikar, şimdi ağlamıyorum ama bunun sebebi de bi salaklaştı. şimdilerde ağlayacak olsam trendim şu, sen malsın beyza kimse seni o kadar da iplemiyor, sen ota boka dertlen köpek gibi. heh tam bu işte. mesela bişi düşünüp üzülüyo muyum, heh sonra diyorum işte x var abi o var en azından falan diyorum biri için. sonra bi bakıyorum çok afedersiniz skinde değilmişim gibi. yani kimse kötü davranmıyor bak lafım yok, ama ben en ufacık bi sözden, tavırdan bunu çıkaracak durumdayım. osuruktan nem kapmak benimkisi. aksine, cumartesi günü en yakın arkadaşım olan zat ı muhterem feride hanımla 7 saat kadar oturduk, doyamadım kendisine o ayrı, 7 saat boyu 2 kez ağladım, sonra 1 kez feride ağladı (onu da ağlattım ya ne diyim), yani o beni seviyor önemsiyor biliyorum onla ilgili zaten bi derdim yok da, bazen işte kimsenin üstüne suç atamayacağım bazı salak düşünceler geliyor. dün akşam da mesela seda ilen esin romanyadan döndü. ne okul başladığında, ne türker gittiğinde, ne şimdi şu iş bitene kadarki sıkıcı günlerde yalnız kalmak gibi bi durumum yok. büşra evde zaten, kafam bozulsa işten çıkar atlarım araca, giderim izmite ne bilim emine ablamla oturur muhabbet ederim. 2 saat yol giderim 1 saat onla otururum sonra gene 2 saat yol çekip eve dönerim. dert değil. biraz güçten kuvvetten de düştüm ama onu da halledicez sıkıntı yok. yani boy aynası almam lazımmış, yoksa anlamıyorum neler olduğunu. bi boy aynası lazım, haberiniz olsun vermek isteyene hayır demem. neyse işte öyle. şimdi yüzme bilmiyor olmamı da mesela dert ettim şu sıra, çünkü kafamı suya soksam cosss diye ses çıkacakmış gibi hissediyorum. benim diyen bir sürü insandan daha çok ihtiyacım var tatile. çok afedersiniz yine ama sktirsin gitsinler yani aman da çok yoruldum bilmem ne. ben bu sene üstün performans gösterdim ilk dönem falan, şimdilerde de çok şükür bak işe yarıyorum yani kendim için bişiler yapıyorum, bi de dün yveyn bacım güzel haber verdi allah da o işi rast getirse de bi de asistan-okutman falan olsam okul bitirince daha ne isterim. ne diyodum, heh ben yoruldum ben! en çok bana tatil en çok bana! o yüzden geçen gece terasta otururken konuştuk kle ile de, seneye yazın güzel olsun. okul bittiği gün izmite gidicem, tatilin her gününü istisnasız bi tarafımı büyütmeye harcıcam. tek bir gününü bile heba etmek istemiyorum.

şimdi iş geldi de bi sonra yazarım gene.

Hiç yorum yok: