ben arada derede dönüp dolaşıp şu aşağıdaki videoyu izliyorum. genlerimi bir sonraki nesle aktarmayı düşündüren yegane şey bu video. kaan tangözenin şuradaki hali gibi evladım olsa diyorum. (kaan tangözeden çocuğum olsun demek istemedim yanlış anlaşılmasın.)
aradığım yer burası mı diye kendime soruşumun üzerinden 257, hayal ettiğim ve aradığım yerin gerçekten var olduğunu anlamamın üzerinden 3 gün geçti. eğer komşu bloglarımıza bakıyorsanız, ailecek sayılar, yıl dönümleri, ay dönümleri ve herhangi bir takvimsel aktiviteden,sayılar arası bağlantılardan (devlet bahçeli bizden değil), ne kadar hoşlandığımızı anlarsınız.
aklımda bir miktar tilki koşuyor. o kadar hızlı koşuyorlar ki kuyruklarını bile göremiyorum. bu da midemde gaz yapıyor.
ayrıca vatana millete hayırlı olsun artık vejetaryenliğimi ilerlettim. uzun yaşamak değil sağlıklı yaşamak istiyorum. bu sonraki bir delirme anının konusu olsun.
ama şu zihnimde dönüp duruyor, eğer hayal ettiğim ve gerçek olduğunu gördüğüm yerde yaşarsam, orada ne yaşarsam yaşayım gerçekte, zihnimde o yer her zaman kendimle kaldığım yer olarak kodlanacağı için mutlu olacağım ve bu şimdiye kadar yaşadıklarımın en büyüğü olacak. yol açıkmanın ve sonunda dinlenecek bir durak bulmanın mutluluğu. duracak demedim fark ettiysen, öyle bir şey söz konusu bile olamaz. sadece bazı duraklarda gerektiğinden uzun kalabilirim ki bu da aslında o durakta tam da kalmam gereken kadar kaldığımı gösterir.
cle loves metaphors!
Duman - Halimiz Duman
Yükleyen pensieve. - DiÄ�er müzik videolarına göz atın.
232
12 yıl önce
3 yorum:
son paragrafın ilk cümlesini ben bile anlamadım. yuh!
"Bir de gurbet yarası var hepsinden derin" demek istiyorum o halde ben de duman konserinden...
3 sene sonra geldim, bu postu buldum, kendi yazdığımı ve sonrasındaki yorumumu okudum. ve anladım. demek ki, çalışınca oluyormuş :)
Yorum Gönder